13 architektów pracuje nad nową wizją stajni. Wiceburmitrz: Chcemy zmienić oblicze tego miasta

Hackathon, czyli pierwszy w Wyszkowie konkurs architektoniczny, potrwa pełne dwa dni, 14 i 15 listopada, z możliwością pracy w nocy. Drużyny mają za zadanie opracować szkic koncepcyjny (rysunek i opis) zabytkowego budynku oraz przyległego terenu. Oficjalnego powitania i otwarcia konkursu dokonała wiceburmistrz Wyszkowa, Alicja Staszkiewicz. – Nie oczekujemy oryginalności, oczekujemy zanurzenia się w to miejsce. Potrzebujemy uratować tę tkankę, którą jeszcze w mieście mamy – mówiła do uczestników, którzy stworzyli pięć kreatywnych zespołów.

Jak podają organizatorzy, komisja konkursowa będzie oceniać projekty według kryteriów takich jak: kontekst lokalny i potrzeby mieszkańców, kreatywność, uwzględnienie charakteru i funkcji zabytkowej stajni, poszanowanie warunków środowiskowych oraz wykonalność.

– Razem wyruszmy na tę misję, by uratować to, co jeszcze da się w Wyszkowie uratować. Uważam, że to nasz obowiązek jako włodarzy. Bardzo się cieszymy, że zechcieliście uczestniczyć w tym projekcie – mówiła na wstępie wiceburmistrz Staszkiewicz.

Przypomniała, że miasto niechlubnie zasłynęło ulicą „transformersów” (futurystyczne obiekty przypominające roboty na ul. Sowińskiego, czyli hybrydy budynków mieszkalnych, handlowych i usługowych, pokazywane jako przykłady nieudanych rozwiązań architektonicznych, przyp. red.).

– Bardzo chcemy zmienić oblicze tego miasta. Projekt Stajnia jest pierwszym tego typu przedsięwzięciem. Materii wartościowej, zabytkowej jest u nas jak na lekarstwo - dodawała.

Wiceburmistrz przytoczyła także fragmenty książki Filipa Springera „Szara godzina. Czas na nową architekturę”, aby zainspirować uczestników i przybliżyć oczekiwania władz miasta. Parafrazując jej myśli:

1. Podstawowe doświadczenie architektoniczne wyraża się za pomocą czasowników, a nie rzeczowników. Budynki to nie ściany, dachy, okna czy fasady, lecz miejsca, gdzie pracujemy, odpoczywamy, rozmawiamy, uczymy się, kochamy. Architektura to powłoka, dzięki której możemy funkcjonować, nie narażając się na niekorzystne warunki zewnętrzne.

2. Świat pełen towarów nie nadaje się do zamieszkania. Utraciliśmy kontakt z tym, co boskie, tajemnicze, wzniosłe. Żyjemy w transparentnym domu towarowym, gdzie gramy rolę klientów. Trzeba to zmienić. Powinniśmy uczynić z domu towarowego prawdziwy dom, w którym warto żyć.

3. Egzystencjalizm w filozofii i modernizm w architekturze doprowadziły do tego, że nadrzędną wartością stała się oryginalność. Oryginalny projekt, idea, koncepcja. Ale czy to naprawdę służy miastu i jego mieszkańcom?

– Prosimy was o miejsce, w którym będziemy mogli się spotykać, śmiać, rozmawiać, tworzyć i współpracować. Nie oczekujemy oryginalności – oczekujemy, że zanurzycie się w to miejsce i przywrócicie mu życie. Potrzebujemy uratować tę tkankę, którą jeszcze w mieście mamy. To mój apel do was – zakończyła wiceburmistrz.

Uczestnicy otrzymali materiały wyjściowe umożliwiające ocenę architektury i stanu budynku, wytyczne projektowe oraz regulamin. Szczegółowe wytyczne dotyczące trzech stref projektowania przedstawiła architektka Małgorzata Bajowska, podkreślając, że ważne jest także zagospodarowanie terenu wokół budynku.

– Kontekst historyczny jest tutaj niezwykle istotny. Jesteśmy na etapie tworzenia planu ogólnego, który pozwoli nowo spojrzeć na przestrzeń w mieście i całej gminie. Na podstawie tego planu powstaną plany miejscowe. Obecny plan jest tylko wytyczną, ale musimy pamiętać, że projektujemy teren powiązany z ważnym obiektem historycznym – mówiła Bajowska.

Zespoły mają za zadanie przygotować rzut parteru oraz poddasza, rysunki przekrojów pokazujące idee, opis koncepcji, rysunki wybranych elewacji i minimum trzy wizualizacje. Forma przedstawienia końcowego jest dowolna, z wykorzystaniem plansz.

Wiceburmistrz przypomniała o założeniach funkcjonalnych wypracowanych na konsultacjach społecznych: strefie kultury, edukacji i gastronomii. – Pomysłów było wiele, czasami wykluczających się. My bardzo potrzebujemy prawdziwej strefy gastronomicznej – reprezentacyjnej restauracji, która wykorzysta potencjał miejsca. Mamy już pewne pomysły, ale nie będziemy was ukierunkowywać. Mam nadzieję, że przestrzeń sama do was przemówi – dodała, wspominając również o strefach warsztatowych, przestrzeniach na próby teatralne, miejscach dla zespołów oraz strefy edukacyjno-wystawienniczej dla galerii sztuki.

– Budynek, jak zobaczycie, jest całkiem spory. A teren wokół niego również – to 2,5 hektara działki przylegającej do rzeki Bug z pięknym zejściem i w cudownym otoczeniu – podkreśliła wiceburmistrz.

Grupy wyruszyły w teren, by, jak mówią organizatorzy, „poznać kontekst i historię”. Na miejscu, przy zabytkowej stajni, czekał już burmistrz Piotr Płochocki, którego wiceburmistrz określiła jako najlepszego przewodnika po historycznych obiektach w okolicy. Architekci mieli także okazję zwiedzić wnętrza Pałacu Skarżyńskich, otwarte specjalnie dla nich.

– Komisja oceniająca efekty rozpocznie prace jutro około godziny 15 – dodała Żaneta Kozak, Naczelnik Wydziału Inwestycji, przedstawiając szczegółowy harmonogram dwudniowego maratonu.

W rywalizacji bierze udział pięć zespołów. Którego projekt okaże się najlepszy? – Wyniki przewidujemy ogłosić jutro około godziny 17:30 – zapowiedziała naczelnik. Poniżej przedstawiamy składy zespołów.

Czytaj też:  Czym chce być Wyszków? Burza mózgów nad Projektem Stajnia

Czytaj też: Projekt Stajnia a Kolej na Park. O inwestycje dopytywał radny

Zespół  1

Mikołaj Michalak jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Posiada ponad 10-letnie doświadczenie w zawodzie architekta, zdobyte w renomowanych polskich pracowniach, takich jak Studio BAU, PiG Architekci, ATI oraz Archmo. Specjalizuje się w projektach mieszkaniowych, choć ma również bogate doświadczenie w realizacjach infrastrukturalnych, przemysłowych i medycznych.

Z pasją podchodzi do nowoczesnych technologii – ukończył studia podyplomowe z zakresu BIM na Politechnice Krakowskiej, a jego zainteresowania obejmują projektowanie parametryczne i wykorzystanie sztucznej inteligencji w procesach projektowych. Obecnie prowadzi własną działalność zawodową, a także pełni funkcję asystenta dydaktycznego na Akademii Techniczno-Artystycznej w Warszawie, gdzie wspiera rozwój Koła Studenckiego „Pokolenie Nowych Pomysłów”, które inspiruje studentów do udziału w konkursach architektonicznych.

Bartłomiej Warmiak to student 7 semestru architektury na Akademii Techniczno-Artystycznej Nauk Stosowanych w Warszawie. Aktywnie działa w kole projektowym Pokolenie Nowych Pomysłów, gdzie pod kierunkiem architekta Mikołaja Michalaka miał okazję z powodzeniem startować w licznych konkursach architektonicznych, organizowanych zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Jako pasjonat historii i wiedzy o różnych kulturach, stara się pogłębiać wiedzę w tym zakresie podróżując. Zdobyte w ten sposób doświadczenia i inspiracje stosuje w swoich projektach.

Dominik Bartnik również jest studentem 7 semestru architektury, ale w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie. Architekturę postrzega jako coś więcej niż budynki – jak piszę w swojej notce - to miejsce wspomnień, historii, kultury i naszej tożsamości. W architekturze spędzamy większość swojego czasu, co sprzyja również naszemu zdrowiu psychicznemu.

Na co dzień rozwija swoją pasję do projektowania wnętrz, współpracując od wielu lat z renomowanymi markami. Pasjonat sztuki użytkowej, rzemiosła artystycznego, polskiego designu i wzornictwa, a także muzyki, którą doskonalił w szkole muzycznej.

Zespół 2

Beata Kwiatkowska jest doświadczoną architektką, która ma świadomość, że architektura nie jest tylko tłem dla ludzkiej aktywności, ale aktywnie ją współtworzy i oddziałuje na nią. Jak podkreśla - na przestrzeni dekady pracy z architekturą ukształtowało się we mnie przekonanie, że niezależnie od tego, czy jesteśmy tego świadomi, wywiera ona wieloaspektowy wpływ na jakość funkcjonowania społecznego.

Ta świadomość skłoniła uczestniczkę do działania na dwóch polach: realizowanie swoich wizji w projektach powstających w jej pracowni oraz edukowanie przyszłych architektów na Wydziale Architektury Akademii Techniczno-Artystycznej Nauk Stosowanych w Warszawie.

Poza pracą zawodową pani Beata z pasją oddaję się górskim wędrówkom, które uwielbia za surowe piękno i w których odnajduje inspirację.

Piotr Rondomański - student czwartego roku architektury na Akademii Techniczno-Artystycznej w Warszawie. Rysowanie od zawsze było jego pasją. Swoją wiedzę przekazuje innym, ucząc rysunku osoby w różnym wieku. Rysunek stał się dla niego nie tylko sposobem na wyrażanie wyobraźni, ale również pierwszym krokiem do odkrywania architektury jako formy sztuki i przestrzeni.

Do swoich projektów przenosi zamiłowanie do literatury fantastycznej, pełnej wyimaginowanych światów, które stara się wzbogacać o konceptualizm i niekonwencjonalne idee architektoniczne. Fascynuje go, jak architektura może kształtować i oddziaływać na przestrzeń społeczną oraz jak, dzięki odważnym koncepcjom, można nadać jej nowe znaczenie.

Bartosz Bodalski jest studentem architektury na Akademii Techniczno-Artystycznej w Warszawie od 2021 roku. Jego zainteresowanie projektowaniem sięga czasów szkolnych, kiedy to zafascynowała go praca taty, który jest stolarzem. Jak podkreśla - dzięki temu miał okazję obserwować pracę projektantów i odkrywać, jak wiele kreatywności i precyzji wymaga tworzenie przestrzeni użytkowych i przedmiotów codziennego użytku.

Obecnie koncentruje się na architekturze i projektowaniu wnętrz, które pozwalają mu rozwijać własną wizję przestrzeni. Poza projektowaniem, pasjami uczestnika są sporty walki oraz piłka nożna – ceni sobie aktywność fizyczną, która uczy dyscypliny i wytrwałości, co jest równie ważne w procesie twórczym.

Zespół 3

Piotr Jański to architekt z wieloletnim doświadczeniem, absolwent Ecole Nationale d’Architecture de Strasbourg, w latach 2010-2012 członek Ordre des architectes (Francuskiej Izby Architektów). Od 2012 roku członek Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 2012-2019 pracował w miejskiej spółce Wrocławska Rewitalizacja. W latach 2019-2023 w Związku Miast Polskich doradzał miastom i partnerstwom samorządowym. Od 2016 prowadzi własną pracownię architektoniczną.

Od zawsze zainteresowany kreatywnym podejściem do projektowania i realizacją nietuzinkowych, nieoczywistych projektów wraz z ekologicznymi rozwiązaniami w architekturze.

Piscine Tournesol, przy której miał okazję pracować w UrbaneKultur architects otrzymała label Francuskiego Ministerstwa Kultury „architecture contemporaine remarqable” (wybitna architektura współczesna). Projekt „Ruska 46abc – przestrzeń dla kultury”, za który był odpowiedzialny we Wrocławskiej Rewitalizacji, wraz z Galerią Neonów, stał się jednym z symboli Wrocławia. Projekt „4 kąty na trójkącie” w ramach konkursu dotacji Ministerstwa Rozwoju „Modelowa rewitalizacja miast” i Rewitalizacja Przedmieścia Oławskiego zaowocowały realizacją projektu badawczego nad sposobem ogrzewania mieszkań we Wrocławiu, który był podstawą do podjęcia skutecznej walki ze smogiem w stolicy Dolnego Śląska. W ramach tego projektu pracował także nad ideą kooperatyw mieszkaniowych i domu wielopokoleniowego oraz Centrów Aktywności Lokalnej. W Związku Miast Polskich pomagał samorządom opracować szereg dokumentów strategicznych i kluczowych projektów rozwojowych, głównie w obszarze planowania przestrzennego, zrównoważonego rozwoju, rewitalizacji, mobilności, ochrony i wykorzystania dziedzictwa. Autor wyróżniających się realizacji architektonicznych np. przedszkola w Grabówce, które zdobyło Nagrodę Roku 2019 w konkursie SARP, Centrum Kształcenia Praktycznego w Ostrowie Wielkopolskim - wyróżnionego grand prix w konkursie Starosty Ostrowskiego im. Karla Friedricha Schinkla (również w 2019), czy ostatnio opublikowanego na łamach min. Architektury-Muratora, Sztuki Architektury przedszkola w Dziećmorowicach.

W swoich projektach stara się przemycać wątki ekologiczne stosując zarówno rozwiązania pasywne, low-tech, jak i najnowocześniejsze technologie w tym wodorowe.  Od 2023 roku współwłaściciel firmy UNIPAM (działającej w branży gazowniczej) i członek Wielkopolskiej Platformy Wodorowej.

Maciej Taborski to asystent Piotra Jańskiego. To w jego pracowni pracuje i rozwija swoje umiejętności w praktycznych aspektach projektowania. W swoich pracach szuka równowagi i harmonii między historyczną tkanką a nowoczesnymi rozwiązaniami architektonicznymi. Absolwent architektury na Politechnice Wrocławskiej.

Zespół 4

Kamil Rafał Bubel jest wyszkowianinem, absolwentem studiów architektonicznych na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Od kilkunastu lat związany zawodowo z warszawską pracownią Artchitecture. Pracował przy opracowaniu kilkudziesięciu projektów różnej skali - od projektów wnętrz po budynki wysokościowe, czy duże przestrzenie publiczne i obiekty przemysłowe.

Uczestnik swoje doświadczenia w zawodzie zbierał na różnych etapach powstawania projektu, zajmował się projektami koncepcyjnymi, budowlanymi, wykonawczymi, jak również na sprawowaniu nadzorów autorskich. Współpracował przy takich projektach, jak Złota 44, Bulwary Wiślane w Warszawie. Swoje pasje koncentruje głównie do projektowania, choć do zainteresowań zalicza też historię i podróże. W wolnych chwilach uwielbia spędzać czas z rodziną.

Maciej Nachiło urodził się w Warszawie, dorastał we Francji, co pozwoliło mu na połączenie dwóch różnych kultur i perspektyw. Studia architektoniczne realizował na Ecole Nationale Supérieure d'Architecture w Strasburgu oraz na Politechnice Warszawskiej, gdzie zdobył solidne podstawy teoretyczne i praktyczne, które później mógł rozwijać zawodowo.

Przez kilka lat pracował w biurach projektowych w Polsce i za granicą, zdobywając doświadczenie w renomowanych pracowniach, takich jak Kuryłowicz and Associates, DiM'84 oraz Atelier Dariusz Pawłowski. Brał udział w projektach o różnorodnej skali i przeznaczeniu – od budynków mieszkalnych przez obiekty publiczne i biurowe aż po budynki przemysłowe. Angażował się we wszystkie etapy realizacji projektów - od wstępnych koncepcji po wykonawstwo.

Obecnie pracuje nad projektami w Luksemburgu, gdzie projektuje różnorodne obiekty – od budynków mieszkalnych wielorodzinnych przez obiekty biurowe aż po obiekty użyteczności publicznej. Uczestnik współpracuje z biurami w Luksemburgu, Niemczech, Polsce, Francji i Belgii, co daje mu - jak podkreśla - okazję do wymiany doświadczeń i pracy w międzynarodowym zespole.

Architektura jest jego pasją, którą nieustannie rozwija. Interesuje się również historią architektury, a podróże pozwalają mu nie tylko poznawać nowe miejsca, ale także inspirować się różnorodnymi rozwiązaniami przestrzennymi na całym świecie.

Zespół 5

Ewa Bramson-Gawur jest absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W zawodzie pracuje od 25 lat, prowadzi własną pracownię architektoniczną. Projektuje budynki usługowe, mieszkalne, wnętrza komercyjne i prywatne.

Wojciech Kukwa urodził się w Lubawie, mieszka w Wyszkowie. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W zawodzie pracuje od 1995 roku. Na swoim koncie ma wiele projektów koncepcyjnych, budowlanych, wykonawczych, a także budynki wielorodzinne, usługowe i przemysłowe. Pracował m.in. w Architektonicznej Pracowni Projektowej mgr inż. arch. Wojciecha Smółkowskiego. Aktualnie jest rzeczoznawcą budowlanym w specjalności architektonicznej. Interesuje się turystyką, podróżami, komputerami, sportami motorowymi i autami z okresu PRL.

Paulina Kukwa to absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej oraz kierunku Zarządzanie Projektami na uczelni SGH w Warszawie. Na co dzień pracuje w biurze projektowym w Warszawie, specjalizując się w projektowaniu budynków objętych ochroną konserwatorską, obiektów o funkcji leczniczej, serwerowni i mieszkalnictwa. Szczególne miejsce w jej sercu zajmuje także projektowanie wnętrz. Uważa, że uporządkowanie przestrzeni, a także przemyślane zaprojektowanie jej funkcji i dopasowanie do indywidualnego użytkownika sprawi, że nie będzie chciał jej opuszczać. Prywatnie zakochana w rysowaniu, grze na pianinie i śpiewie. W wolnych chwilach rozwija swoje pasje.