Nieprawomocny wyrok za tuszowanie pedofilii w Popowie-Letnisku

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia wydał nieprawomocny wyrok wobec Jarosława Ś., oskarżonego o niepowiadomienie organów ścigania o przestępstwie pedofilii oraz o działania utrudniające prowadzenie postępowania. Sprawa dotyczy zdarzeń z czerwca 2022 roku w Popowie-Letnisku, podczas letniego obozu.

Prokuratura Okręgowa w Ostrołęce oskarżyła Jarosława Ś. w lipcu 2023 roku o dwa przestępstwa: niepowiadomienie o czynie z art. 200 §1 k.k. oraz udaremnianie wszczęcia i przeprowadzenia postępowania karnego. Jak informuje rzeczniczka Prokuratury Okręgowej w Ostrołęce Elżbieta Edyta Łukasiewicz, sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że „w nocy z 11 na 12 czerwca 2022 r. w miejscowości Popowo–Letnisko nie zawiadomił niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw, w szczególności funkcjonariuszy policji, mając wiarygodną wiadomość pochodzącą bezpośrednio od pokrzywdzonego, o dopuszczeniu się innej czynności seksualnej wobec małoletniego poniżej 15 roku życia (…)”.

Jarosław Ś. miał także — jak podkreśla rzeczniczka — „12 czerwca 2022 r. pomagać sprawcy przestępstwa uniknąć odpowiedzialności karnej, bowiem nakłaniał małoletniego (…) do przekazania wolontariuszom przebywającym na obozie nieprawdy (…) oraz namawiał go do nieprzekazywania tej informacji innym osobom”.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzekł ośmioletni zakaz zajmowania stanowisk związanych z nadzorem lub opieką nad osobami małoletnimi. Obciążył go również kosztami postępowania.

Rzeczniczka przypomina, że przepis art. 240 kodeksu karnego nakłada obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o najpoważniejszych przestępstwach, w tym o pedofilii. „Każdy kto ma wiarygodną wiadomość o wskazanych przestępstwach ma obowiązek niezwłocznego powiadomienia organu powołanego do ścigania przestępstw, m.in. policji lub prokuratury. Niezłożenie takiego zawiadomienia zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3” — podkreśla Elżbieta Edyta Łukasiewicz.

Zwraca również uwagę na aspekt społeczny: „Pamiętajmy o naszych podstawowych prawach i obowiązkach. Nie tylko po to, by samemu uniknąć odpowiedzialności karnej lub by sprawca poniósł odpowiedzialność karną, ale głównie w celu ochrony osób pokrzywdzonych. Często ofiarami są małoletni, którzy sami nie potrafią zadbać o swoje bezpieczeństwo, o swoje życie i zdrowie. Potrzebują wsparcia i opieki odpowiedzialnych dorosłych”.