Topolowy gaj w Kamieńczyku – czy nie zasługuje na ochronę?

Jest nad Bugiem niedaleko Wyszkowa krajobraz unikatowy w skali nie tylko mazowieckiej, ale polskiej czy nawet europejskiej. To topolowy gaj w Kamieńczyku.

Kiedyś nad rzekami Mazowsza (Wisłą, Bugiem, Narwią) wiele było takich miejsc, gdzie rosnące w pobliżu rzeki czarne topole tworzyły malownicze skupiska. Wokół topól, nad starorzeczami, w miejsca wiosną zalewanych wodą, rozciągały się soczyste łąki, więc okoliczni mieszkańcy wypasali tam bydło. Topole umacniały też nadrzeczny grunt, a łąki były naturalnym polderem, na który wiosną wylewała rzeka. Wartość w postaci pięknego krajobrazu tuż obok wioski też ma znaczenie — majowa randka w tym miejscu na pewno była bardziej udana jak w prozaicznym lesie sosnowym!

Dziś takich miejsc praktycznie już nie ma. Nad Narwią w Szygówku koło Pułtuska pozostały pojedyncze topole, podobnie jak nad Wisłą koło Jabłonny. Skupisko w Kamieńczyku jest na tym tle fenomenem.

Krajoznawca Lechosław Herz tak o tym miejscu napisał: „Wspaniałe topole z Kamieńczyka są przyrodniczą atrakcją miejscowości. To są topole czarne, siostry topoli białej, zwanej białodrzewem. W przeciwieństwie do tamtej czarna ma korę ciemniejszą, choć nie czarną. Jest spękana głęboko, zgrubiała u dołu, gdy stara. Dorasta 27 metrów wysokości i osiąga 8 metrów obwodu. (…)

Zgrupowanie wiekowych topól w Kamieńczyku nazwałem gajem i jako gaj począłem prezentować w opracowywanych przez siebie przewodnikach. A więc to moja nazwa, nie miejscowa, ów „gaj topolowy w Kamieńczyku”. Nazwa wydała mi się stosowana, albowiem, gdy to miejsce zobaczyłem, wydało mi się miejscem niezwykłym, jakby aż świętym. Wyraz „gaj” jest wyrazem starosłowiańskim.

Z racji na unikatowość tego miejsca warto zastanowić się, czy nie powinno ono być chronione jako rezerwat przyrody. Niezależnie od tego czy tak się stanie, warto się tym miejsce chwalić, bo jest unikatowe.

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć topolowego gaju i Kamieńczyka wykonanych za pomocą drona.

GHG