85. rocznica pobytu majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” w Porębie. Już 29 września

W niedzielę, 29 września 2024 roku o godzinie 12:00, w Porębie odbędą się uroczystości patriotyczne upamiętniające 85. rocznicę pobytu majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” w tej miejscowości. Wydarzenie to organizowane jest przez starostę Powiatu Wyszkowskiego, wójta Gminy Brańszczyk oraz proboszcza parafii pw. św. Barbary w Porębie.

To właśnie w Porębie we wrześniu 1939 roku, mjr Dobrzański wraz ze swoim oddziałem zatrzymał się w drodze do Warszawy. W miejscowym kościele uczestniczył we mszy. Działalność Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” na zawsze wpisała się w wojenne losy Polski. Postawa „Hubala” i jego żołnierzy przeszła do historii jako symbol niezłomnej walki do końca. 

Kilkumiesięczna działalność oddziału była możliwa głównie dzięki życzliwej postawie miejscowej ludności, która często, narażając życie własne oraz swoich rodzin, okazywała pomoc żołnierzom. 

Obchody 29 września rozpoczną się uroczystą mszą świętą w intencji ojczyzny, która zostanie odprawiona w kościele parafialnym w Porębie. Po mszy odbędzie się Apel Poległych, złożenie kwiatów oraz zapalenie zniczy przy tablicach pamięci.

W ramach wydarzenia zaplanowano także rozstrzygnięcie konkursu plastycznego, wystawę pojazdów militarnych i zabytkowych oraz pokazy ułańskie.

************************************

Henryk Dobrzański, ps. „Hubal” - ur. 22 czerwca 1897, w Jaśle, zm. 30 kwietnia 1940 pod Anielinem – major kawalerii Wojska Polskiego, jeździec, ostatni polski „zagończyk” jako dowódca Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego w czasie II wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-ukraińskiej, wojny polsko-bolszewickiej oraz kampanii wrześniowej. Stał się fenomenem ze względu na swoje wyjątkowe osiągnięcia jako dowódca, a także niebywale patriotyczną postawę narodową podczas II wojny światowej. Był jednym z pierwszych polskich dowódców ruchu oporu, który skutecznie organizował i prowadził partyzancką walkę przeciwko znacznie silniejszemu wrogowi. Jego oddział, który nie złożył broni po upadku wojny obronnej, przeprowadzał akcje sabotażowe, dywersyjne i nękające, utrudniając niemieckim siłom kontrolę nad okupowanym terytorium. Przez towarzyszy broni Dobrzański był określany jako „Najwierniejszy z wiernych synów Ojczyzny”. Pośmiertnie awansowany na stopień pułkownika Wojska Polskiego.