Rocznica akcji w Sieczychach z wyjątkowym gościem - ostatnim żołnierzem batalionu ZOŚKA

82 lata temu, 20 sierpnia 1943 roku, w ataku na posterunek graniczny w Sieczychach poległ Tadeusz Zawadzki „Zośka”. Akcja była częścią działań dywersyjnych pod kryptonimem „Taśma”, przeprowadzonych przez oddziały dyspozycyjne Kedywu Komendy Głównej i Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej.

Jednostki wykonały wówczas 23 ataki na posterunki znajdujące się na linii granicznej pomiędzy Generalnym Gubernatorstwem a ziemiami wcielonymi do Rzeszy. Celem akcji było zamanifestowanie sprzeciwu wobec sztucznego podziału ziem polskich i podkreślenie jedności narodu, której nie mogły zniszczyć niemieckie granice i okupacyjne podziały.

Zadanie likwidacji posterunku w Sieczychach powierzono oddziałowi dowodzonemu przez ppor. hm. Tadeusza Zawadzkiego „Zośkę”. Walka zakończyła się sukcesem, jednak życie stracił ideowy przywódca i lider warszawskich harcerzy. Dwóch żołnierzy zostało rannych. W niemieckim odwecie zamordowano czterech mieszkańców wsi, którzy pomogli partyzantom udostępniając wozy do ewakuacji rannych, ciała „Zośki” oraz zdobyczy z akcji. Byli to: Antoni, Stanisław i Aleksander Pakieła oraz Piotr Ślubowski. Dwaj zginęli w wyniku tortur podczas śledztwa, dwaj pozostali w obozie Auschwitz.

Jak co roku, w rocznicę wydarzeń, w Sieczychach spotkali się mieszkańcy gminy, przedstawiciele władz samorządowych, Społecznego Komitetu Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Batalionów „Zośka” i „Parasol” oraz harcerze. Polową mszę świętą w intencji poległych odprawił kapelan Komitetu, ks. ppłk Robert Krzysztofiak.

W uroczystości uczestniczył również szczególny gość – ostatni żyjący żołnierz batalionu „Zośka”, major Jakub Nowakowski ps. „Tomek”. Od 1942 roku działał w konspiracji, angażując się w PET (Związek Młodzieży Polskiej „Przyszłość”), Szare Szeregi i Armię Krajową. Brał udział w akcjach Oddziału Specjalnego „Jan”, a przed Powstaniem Warszawskim otrzymał przydział do batalionu „Zośka” w Brygadzie Dywersyjnej „Broda 53”. Na skutek walk został jednak odcięty na Żoliborzu i walczył w zgrupowaniu „Żniwiarz”. Uczestniczył m.in. w natarciach na Dworzec Gdański oraz w obronie fabryki Opla. Po kapitulacji trafił do niemieckiego obozu Stalag XI A Altengrabow. Po wojnie wrócił do Polski, ukończył studia biologiczne i pracował w Instytucie Zoologii PAN. Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Stulecia Odzyskania Niepodległości i Krzyżem Powstańczym.

Po wspomnieniu wydarzeń sprzed ponad 80 lat uczestnicy uroczystości złożyli kwiaty przed pomnikiem „Zośki” oraz tablicą na szkole upamiętniającą mieszkańców Sieczych.