Kurczaczek, zajączek, jajeczko. Czyli o co chodzi w świętach wielkanocnych 

Na tajemnicę zmartwychwstania trzeba patrzeć przez powiązanie jej z tajemnicą męki i śmierci Chrystusa. To one razem stanowią tajemnicę paschalną. Dlatego też chrześcijan w Święta Zmartwychwstania wprowadza Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota. 

Wielki Czwartek to dzień, w którym Kościół wspomina ustanowienie przez Chrystusa sakramentu eucharystii i kapłaństwa. Dzień, kiedy Jezus spożywa z uczniami ostatnią wieczerzę, obmywa im nogi oraz zostaje zdradzony przez Judasza. W kościołach tego dnia sprawuje się Mszę Świętą wieczerzy Pańskiej, gdzie w modlitwie eucharystycznej celebransi dodają słowa: „On to w dzień przed męką za zbawienie nasze i całego świata, to jest dzisiaj, wziął chleb…”. Po obrzędzie komunii świętej Najświętszy Sakrament przenoszony jest do tzw. Ciemnicy symbolizującej uwięzienie Jezusa. Tego wieczora milkną dzwony, organy i radosne śpiewy.

Wielki Piątek - dzień męki i śmierci Jezusa. Jezus zaprowadzony przed Piłata, skazany na ubiczowanie i śmierć krzyżową. Tłum, który w Niedzielę Palmową radośnie wita Jezusa, w piątek krzyczy: ,,Ukrzyżuj Go!”.  W kościołach nie odprawia się Mszy Świętych, wierni rozważają mękę Jezusa podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej, a wieczorem uczestniczą w liturgii Męki Pańskiej i adorują krzyż „na którym zawisło zbawienie świata”. Po komunii świętej Najświętszy Sakrament przenoszony jest do tzw. Grobu Pańskiego. Symbolizuje to złożenie ciała Jezusa przez Józefa z Arymatei w grobie. Wierni mają możliwość uczestniczenia w adoracji Najświętszego Sakramentu, który okryty jest welonem.

Wielka Sobota to dzień ciszy, choć trudno o nią w takim dniu. Ciało Chrystusa spoczywa w grobie. W wyznaniu wiary mówimy: „zstąpił do piekieł”. Katechizm Kościoła Katolickiego tłumaczy to tak: „Jezus doświadczył śmierci jak wszyscy ludzie i Jego dusza dołączyła do nich w krainie umarłych. Jezus zstąpił tam jednak jako Zbawiciel” (KKK § 633). Tego dnia w kościołach święci się pokarmy na stół wielkanocny:

• chleb i wszelkie świąteczne pieczywo - na pamiątkę chleba, którym zostali nakarmieni słuchacze Jezusa na pustkowiu i który został przemieniony w Ciało Chrystusa;
• mięso, wędliny i wszelkie pokarmy - na pamiątkę baranka paschalnego i świątecznych potraw, jakie Chrystus spożył z apostołami podczas Ostatniej Wieczerzy;
• jajka - znak nowego życia, abyśmy potrafili dzielić się z innymi wielkanocną radością i kiedyś weszli na wieczną ucztę w domu Ojca.

Wieczorem w kościołach sprawowana jest Wigilia Paschalna. Przebogata w symbole i najpiękniejsza liturgia. Poświęcenie ognia, odśpiewanie orędzia wielkanocnego, rozbudowana Liturgia Słowa i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Wszystko po to, by na koniec zaśpiewać radosne ,,Alleluja”. 

To krótkie przypomnienie istoty Świąt Zmartwychwstania należy zakończyć słowami Świętego Jana Pawła II, które skierował do zgromadzonych na Placu Świętego Piotra w święta wielkanocne 1980 roku: ,,Niech także ten świat, który dzisiaj – niestety – na różne sposoby zdaje się pragnąć «śmierci Boga», usłyszy orędzie Zmartwychwstania. Wy wszyscy, którzy głosicie «śmierć Boga», którzy szukacie sposobu, by usunąć Boga z ludzkiego świata, wstrzymajcie się i pomyślcie, czy «śmierć Boga», nie niesie w sobie nieuchronnej «śmierci człowieka»…Chrystus zmartwychwstał. On jest kamieniem węgielnym.Nie odrzucajcie Go wy, którzy budujecie ludzki świat.Nie odrzucajcie Chrystusa: On jest kamieniem węgielnym!Niech żaden człowiek Go nie odrzuca – bo każdy jest budowniczym swego losu: budowniczym lub niszczycielem swojego istnienia” (Jan Paweł II, Orędzie Wielkanocne Urbi et Orbi, 6 kwietnia 1980 r.).

Autor: Ks. Karol Skrodzki, wikariusz parafii pw. św. Idziego w Wyszkowie.